Eerste fase: Het verzamelen van de verhalen
De berichten van hulpverleners die hun verhaal willen delen stromen meteen na mijn oproep al binnen. Dat is fantastisch en zegt tegelijkertijd wat over impact van dit onderwerp. Ook is er enige terughoudendheid.
Er speelt soms onzekerheid over de eigen rol in het verhaal, het 'had ik maar...' of de vraag of je wel iets mag delen i.v.m. beroepsgeheim. Familie die je niet alles vertelt om ze niet ongerust te maken en wat zullen zij straks denken? Reacties van onbekenden die er wat van vinden. Het stigma dat het 'er nou eenmaal bij hoort', 'je er tegen moet kunnen' en 'het eigenlijk allemaal wel meevalt'. Deze aspecten zijn voor mij juist een reden om dit project te starten. Als we de verhalen niet delen, dan verandert er sowieso niks aan het beeld.
Mijn werkwijze
Als je hebt aangegeven je verhaal met mij te willen delen, neem ik contact met je op om een intake in te plannen.
De intake
Tijdens de intake (video-gesprek) maken we kennis met elkaar en bespreken we (kort) het onderwerp van het betreffende incident. Hierbij check ik of het verhaal geschikt is voor het project en schat ik in of het oké voor jou is om het over het incident te hebben. Is het incident niet te vers of spelen er andere dingen die van invloed kunnen zijn om niet tot de kern te kunnen komen.
Ik leg tijdens de intake uit wat mijn ideeën zijn m.b.t. dit project en waar je rekening mee kan houden. Zo kan je een weloverwogen keus maken. Er is aandacht voor eventuele vragen of zorgen en deze neem ik mee zodat we hier rekening mee kunnen houden en deze zorgen regelmatig in het proces kunnen checken. Als we allebei akkoord gaan maken we een afspraak voor het gesprek.
Het gesprek
Een gesprek op een door jouw gekozen plek van een uur waarin het verhaal centraal staat. Ik laat jou vooral vertellen, maak aantekeningen, stel vragen en probeer niet alleen goed te luisteren naar wat je zegt, maar ook naar wat je niet zegt. Ik wil het verhaal goed vangen. (Om niks te missen neem ik het gesprek ook op. Ook hierbij geldt: ik gebruik nooit zomaar iets zonder dat jij hier toestemming voor hebt gegeven). Jij bepaalt tijdens het gesprek wat je wel en niet zegt. Eventuele namen of andere herleidbare aspecten laat ik in de uitwerking altijd achterwege.
Uitwerking
Na het gesprek werk ik het uit, slaap er een nachtje (of meerdere) over, werk het nog verder uit en rond de eerste versie af. Deze stuur ik jou toe. Dan is het aan jou om feedback te geven. Klopt het verhaal en herken je je in mijn observaties? Omdat het jouw verhaal is, is dit een belangrijk moment in het proces. Afhankelijk van de feedback plannen we een vervolg contactmoment (telefonisch of in levende lijve).
Nu ligt het verhaal er. Bestaat het op papier. Met een aantal andere verhalen. Dit is de eerste fase. Ik deel tijdens dit proces wellicht wat algemene feitjes, dingen die opvallen of wat ik meemaak. Niets dat te herleiden is naar een individueel verhaal.
Einde fase 1
Tweede fase: Analyseren van de verhalen
Nadat ik de verhalen heb verzameld ga ik deze als geheel bekijken. Op zoek naar de rode draad (draden). Wat valt op of juist niet? Heb ik iets gemist? Wat is de overeenkomst of wat maakt een verhaal speciaal? Hoe lang dit gaat duren is afhankelijk van de vragen en observaties die naar boven komen en of ik meer wil onderzoeken of uitwerken.
Vervolgstap
Na het analyseren en onderzoeken deel ik mijn observaties en inzichten met jou (jullie) en maak ik plannen voor de volgende fase. Ook hierin blijf ik je betrekken zodat je de regie hebt wat er met het verhaal mag gebeuren. Hier een punt zetten is mogelijk. Of besluiten dat je anoniem wil deelnemen aan het vervolg.
Aan het eind van deze fase heb ik beeld van de overeenkomsten, bijzonderheden, kracht en kwetsbaarheden in de verhalen. De rode draad is duidelijk. Het is duidelijk welke vorm het project krijgt en wat de vervolgstappen zijn.